انتظار، عامیانه، عالمانه و عارفانه/ نوشته علیرضا پناهیان/ انتشارات بیان معنوی/ 420 صفحه

این کتاب چند ویژگی کم نظیر دارد. نخست این که اختصاصاً به مقوله انتظار پرداخته است. دوم، نثر روان و همه فهمی دارد، سوم مطالبش ناظر به  زمان الان هستند یعنی اتمسفر این کتاب و اتمسفر زندگی امروز ماست و این موضوع به فهم مطالب آن بسیار کمک کرده است و به آن جنبه شدیداً کاربردی داده است.
استاد پناهیان مباحث را در۴ فصل بیان کرده است که عبارتند از: فصل اول انتظار عامیانه، فصل دوم انتظار عالمانه ، فصل سوم انتظار عارفانه و فصل چهارم جوانی و انتظار.
مؤلف در فصل اول به بیان باور‌های غلط عوام در مورد ظهور می‌پردازد و بررسی می‌کند که در نتیجه هر کدام از این عقاید چه اعمال و حرکات اشتباهی منتج می‌شود.
به عنوان نمونه در بخشی از فصل نخست در خصوص نتایج داشتن دیدگاه عامیانه نسبت به مسئله ظهور این چنین بیان می‌دارد که:
«بدترین اثر منفیِ نگاهِ عامیانه، تأثیری است که ممکن است در عاقبت‌به‌خیر نشدن منتظران داشته باشد. به عبارت دیگر، ممکن است منتظرانی که عامیانه به موضوع منجی و مهدویت نگاه می‌کنند، بعد از ظهور، جزو دشمنان امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرار بگیرند. کما اینکه در روایات هم به این مطلب تصریح شده است که بعضی‌ از مدعیان انتظار پس از ظهور حضرت و مشاهده اعمال ایشان در برابر آن حضرت می‌ایستند و می‌گویند: «ایشان امام زمان نیست، ایشان نمی‌تواند فرزند پیغمبر باشد».
پناهیان در ادامه ویژگی‌های منتظِر را بررسی می‌کند و اینکه انسان منتظر باید چه اعمالی انجام دهد و چه عقاید و دیدگاه‌هایی نسبت به موضوعات مختلف جهان و به ویژه نسبت به ظهور داشته باشد.
در مجموع باید گفت که این کتاب یکی از بهترین آثار در خصوص وظایف منتظران و به ویژه مسئله انتظار است.